Ściółkowanie to podstawa.
Dlaczego jest takie ważne? Ta prosta technika polega na pokryciu powierzchni ziemi różnego rodzaju materiałami. Pomaga nam ograniczać rozwój chwastów i zmniejszać parowanie wody z gleby. To podstawa jeśli nie chcemy spędzać długich godzin na wyrywaniu chwastów i podlewaniu roślin.

Ściółkowanie jest szczególnie ważne przy wykonywaniu nowych nasadzeń, kiedy mamy małe rośliny i duże przestrzenie między nimi. W miarę wzrostu roślin, rola ściółki maleje.
Dobierając materiał na ściółkę dobrze jest uwzględnić styl ogrodu i rodzaj roślin.
Optymalna grubość ściółki to ok 4-6 cm, cieńsza nie spełnia swojego zadania, a grubsza zwłaszcza na glebach zbitych może powodować zgniliznę korzeni.

Kiedy ściółkujemy?

W zasadzie możemy ściółkować przez cały sezon wegetacyjny. Wiosną lepiej zaczekać aż ziemia odmarznie- ściółka opóźni rozmarzanie. Najlepiej ściółkować zaraz po posadzeniu podlaniu roślin. Ściółki nie mieszamy z glebą.

Czym ściółkować?

Do wyboru mamy różnorodne materiały zarówno organiczne jaki i nieorganiczne. Najczęściej stosowane to kora sosnowa i różnego rodzaju kruszywa.

Kora sosnowa

Najpopularniejszy materiał . Poza walorami estetycznymi rozkładając się poprawia strukturę gleby. Może także zakwaszać podłoże- większość roślin dobrze toleruje takie niewielkie zmiany pH, ale te mocno zasadolubne mogą to źle znosić.

Korę możemy kupić w różnych wielkościach: drobną , średnio i grubozmieloną. Drobna kora szybciej się rozkłada i jest często wywiewana przez wiatr, ale łatwiej ją rozłożyć pomiędzy drobnymi gęsto posadzonymi roślinami. Warto zwrócić uwagę na jakość kory -droższa zwykle ma bardziej wyselekcjonowaną frakcję. W tańszej znajdziemy kawałki drewna i dużo pyłu .
Ile kory na m2?  Średnio wychodzi 1 worek 80 l na 1m2.

Kruszywa

Wybór jest ogromny: drobne żwiry i grysy o frakcji, grubsze otoczaki i kruszywa łamane w różnych kolorach. Także ceny są bardzo zróżnicowane od zwykłego szarego żwiru, poprzez do białych otoczaków.

O ile kora jest dosyć neutralnym estetycznie materiałem to  wybierając kolorowy żwir trzeba się dobrze zastanowić. Dobrym pomysłem jest nawiązanie do kolorystyki elewacji budynku.

Zrębki

Alternatywa dla kory? Barwione na różne kolory- kwestia gustu, ale układanie wzorów na rabacie z kolorowych zrębków jakoś do mnie nie przemawia.

Mniej ozdobne materiały

Kompost

Naturalny materiał wzbogacający strukturę gleby. Tu kluczowe jest przygotowanie kompostu- nie wrzucanie tam chwastów z zawiązanymi nasionami.  Jak przygotować kompost?

Liście

Opadłe liście to naturalna ściółka produkowana przez drzewa. Drzewa ograniczają w ten sposób wzrost roślin pod swoimi koronami. Możemy po prostu je zebrać i rozsypać w odpowiednich miejscach albo zrobić kompost liściowy. Jest mniej odżywczy niż zwykły kompost ale za to łatwiejszy do przyrządzenia. Zebrane liście pakujemy do worków foliowych, jeśli są suche dodajemy trochę wody i szczelnie zawiązujemy. Po ok pół roku mamy gotowy kompost liściowy.

Słoma

Często wykorzystywana pod uprawy truskawek, niezbyt dekoracyjna ale świetnie spełnia swoje zadanie

Ścięta trawa

Wysuszona trawa to dobra choć niezbyt estetyczna ściółka. Mokrej trawy lepiej nie używać z uwagi na zachodzące w niej procesy gnilne.

Rośliny okrywowe

Niskie byliny, krzewinki i krzewy o płożącym pokroju tworzące pod większymi roślinami zielony dywan.

Na małe powierzchnie

Szyszki

Bardzo dekoracyjny materiał , jedyna trudność to pozyskanie odpowiedniej ilości szyszek.

Szkło dekoracyjne

Dosyć nowy materiał i astronomicznie drogi- raczej do nowoczesnych minimalistycznych aranżacji.

Keramzyt

Wypalane z gliny kuleczki, często stosowane jako drenaż w doniczkach nadają się również do ściółkowania donic.

Z włókniną czy bez włókniny?

Tu zdania wśród ogrodników są mocno podzielone. Jakie są zalety i wady stosowania włókniny?

Dla zwolenników to dodatkowe zabezpieczenie przed chwastami i utratą wody . Włóknina uniemożliwia mieszanie się np. kory czy żwiru z glebą co przedłuża trwałość ściółki.  A na skarpach gdzie kora czy żwir są wymywane często stosuje się samą  włókninę – rozwiązanie mało estetyczne ale dosyć skuteczne.

Przeciwnicy stosowania włókniny twierdzą że zaburza życie biologiczne gleby,  ziemia pod włókniną staje się zbita, że korzenie rozwijają się płytko pod włókniną. Jak dla mnie dyskusyjny argument.  Ale na pewno utrudnia ekspansję roślinom które rozrastają się przez rozłogi oraz rozsiewanie się. Jeśli chcemy żeby rośliny samodzielnie się rozsiewały i rozmnażały na rabacie włóknina pewnością nie jest dobrym wyborem. Minusem jest też dodatkowy koszt samej samej włókniny, jej rozłożenie i wycięcie otworów na rośliny.